Os expertos analizaron o plasma de 147 pacientes con COVID persistente. Utilizando técnicas de lipidómica, estudaron un espectro de case 400 lípidos polares distintos. A partir de aí, recorreron a técnicas avanzadas de minería de datos e aprendizaxe automática para desenvolver modelos de clasificación precisos que distinguen entre pacientes sintomáticos e asintomáticos de COVID persistente. A análise revelou alteracións específicas relacionadas coa inflamación e a resposta inmunolóxica continua, ofrecendo unha nova perspectiva sobre a natureza persistente do COVID. Ademais, algúns destes lípidos foron identificados como potenciais biomarcadores, o que permitiría levar a cabo diagnósticos máis precisos e desenvolver tratamentos específicos para esta enfermidade.
Ata o de agora, os estudos apuntaban a unha disfunción inmune, outros sinalaban unha inflamación persistente, pero o mecanismo fundamental da COVID persistente aínda non ficaba claro. Unha abafadora maioría de investigacións centrouse na etapa aguda desta afección, polo que se fai precisa a información sobre determinadas alteracións que teñen lugar nas últimas fases da enfermidade, relatan dende o equipo investigador.
Técnicas computacionais
O achado, publicado recentemente en Journal of Infection and Public Health, foi posible grazas á colaboración entre persoal médico e investigador de distintos perfís. O proxecto reuniu expertos do IDIS, CiQUS, a Facultade de Física da USC, o Complexo Hospitalario Universitario de Santiago (CHUS), a Universidade de Córdoba e a Universidade do País Vasco. A loita contra as infeccións víricas, como a provocada polo SARS-CoV-2, a través do descubrimento de novas estratexias de diagnóstico constitúe unha das prioridades científicas do CiQUS. O equipo da doutora García Fandiño está especializado en aplicar técnicas computacionais para explorar a estrutura e a función das membranas lipídicas, como diana de interacción con biomoléculas.
“Esta investigación complementa os achados recentes no campo da proteómica, onde se relacionou o COVID persistente con alteracións a nivel proteico”, sinala a investigadora principal do CiQUS. Ambos os enfoques, proteómico e lipidómico, son fundamentais para unha comprensión integral da enfermidade, destacando a importancia dunha visión multifacética na investigación médica. García Fandiño destaca que o presente traballo “non só engade unha peza crucial ao crebacabezas da COVID persistente senón que tamén recalca a necesidade de explorar diversos camiños científicos para desentrañar os mecanismos detrás das secuelas virais. Con estes avances, estamos un paso máis preto de desenvolver terapias máis eficaces e personalizadas, mellorando así a calidade de vida de quen enfronta os efectos prolongados da COVID-19”.
